Otto Funcke - Bibliografie

Otto Julius Funcke (1836 – 1910) was een Duits predikant, schrijver en zielszorger. Hij wordt gezien als één van de grootste volksschrijvers van de 19eeeuw. Zijn boeken werden ook vertaald naar het Nederlands.

Van zijn 7e tot zijn 11e jaar was Otto vaak ziek, waardoor hij thuis moest blijven. Hij benijdde andere kinderen die wel naar school konden gaan en konden buiten spelen. Zijn moeder onderwees hem in de geestelijke dingen.  Later bezocht hij het gymnasium en besloot daarna theologie te gaan studeren. Zijn moeder stond daar niet achter omdat hij last had van stotteren.

In 1857 begon hij niettemin aan deze studie, maar werd geplaagd door ziekte en twijfel. Leerstellige strijd en de lectuur van de vrijzinnige David Friedrich Strauss  deden hem twijfelen aan de waarheid van de Bijbel. Toen hij ziek werd, wilde hij met zijn opleiding stoppen. Zijn moeder moedigde hem echter aan door te gaan en noch een semester in Tübingen bij Johann Tobias Beck  te studeren. Otto vertelde Beck dat hij op zoek was naar de waarheid. Beck hielp hem op zielszorgerlijk verder. Otto kwam ook onder de indruk van Johann Christoph Blumhardt (1805-1880).

In 1859 hield Otto Funcke zijn eerst preek, zonder te stotteren.  In 1860 werd hij hulppredikant in zijn vaderstad Wüfrath, daarna in Elberfeld. In 1862 werd hij predikant in Holpe en trouwde met Maria Jäger uit Elberfeld. Een jaar later overleed zijn vrouw bij de geboorte van hun eerste kind.
Na deze ingrijpende ervaring ondernam hij een vakantiereis naar Zwitserland. Op deze reis begon zijn schriftelijke arbeid.

In 1865 trouwde hij met zijn tweede vrouw, Maria Rehman. Enkele maanden later vertoonden zij symptomen van tuberculose. Het kind dat zij later kregen leefde niet lang. Maria overleed in 1867 aan tuberculose. Om niet zwaarmoedig te worden, bezocht hij de Evangelische Alliantie in Amsterdam, waar hij door o.a. de Nederlandse theoloog Jan van Oosterzee werd opgebouwd. 

In 1868 was hij inspecteur van de inwendige zending te Bremen. Kort daarna stierf zijn zoon uit zijn eerste huwelijk. Funcke trouwde voor de derde keer, met de Betty Meier, dochter van de burgemeester van Bremen. Zij kregen zeven kinderen. Bij zijn arbeid in Bremen kwam een rijke schriftelijke arbeid. Hij ontving een vloed van brieven van mensen die raad en troost zochten, die hij als zielszorger antwoordde. Gezien de hoge arbeidsbelasting stelde hij zuchtend als zijn grafspreuk voor: “De correspondentie heeft hem gedood”. Otto Funcke ontsliep op 26 december 1910 in Bremen.  

Enkele boeken van Otto Funcke:

De vader van gelovigen
Waak op mijn ziel - christelijk dagboek
Jezus en de mensen
Beelden en schetsen uit Engeland